Press "Enter" to skip to content

කුමන ඝෝෂාවක් තිබුණත් ඉදිරියට තැබූ අඩිය ආපස්සට ගන්නේ නෑ

ධෛර්ය­යෙන්, විශ්වා­ස­යෙන් සහ උජු­ප­ටි­පන්න ගුණ­යෙන් යුතුව වඩා යහ­පත් සමා­ජ­යක් ගොඩ­නැ­ඟී­මට එක්ව පෙරට යමු යැයි ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා මහා සංඝ­ර­ත්නය ඇතුළු සියලු දෙනාට ආරා­ධ­නය කර සිටි­යේය.

ජනා­ධි­පති අනුර කුමාර දිසා­නා­යක මහතා මෙම අද­හස් පළ කළේ, ඊයේ (26) පස්ව­රුවේ කොළඹ, අර­ලි­යගහ මන්දි­රයේ පැවති ජාතික භික්ෂු දින සමුළුවට සහ­භාගි වෙමිනි. “කාලො අයං තෙ” – “මේ ඔබට කාල­යයි” තේමාව යටතේ පැවති මෙම සැම­රුම සඳහා දිව­යින පුරා සිටින භික්ෂුන් වහන්සේ පන්ද­හ­ස­කට ආසන්න ප්‍රමා­ණ­යක් වැඩම කර සිටි­යහ.

තමන්ට තිබෙන බලය අසී­මිත ලෙස ධනය එක්රැස් කර­ගන්නා මෙව­ල­මක් ලෙස භාවිත කළ සහ මහ­ජ­න­තා­වගේ මුදල් හිතු­මතේ වැය කළ විනා­ශ­කාරී ගමන නැවත හැර­වීම සඳහා තිර අදි­ට­නෙන් කට­යුතු කරන බව ද මෙහිදී අව­ධා­ර­ණය කළ ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා කුමන ඝෝෂා­වක් තිබුණ ද එම ගමන ආපසු හර­වන්නේ නැති බවත්, වත්මන් රජය එම වග­කීම ඉටු නොක­ළ­හොත් කිසිදු රජ­යක් එය සිදු නොක­රනු ඇති බවත් මෙහිදී සඳ­හන් කළේය.

එහිදී වැඩි­දු­ර­ටත් අද­හස් දැක්වූ ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා –

ජාතික භික්ෂු පෙර­මුණ අගෝස්තු 26 වැනිදා ජාතික භික්ෂු දිනය ලෙස නම් කර දීර්ඝ කාල­යක්. අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය සහ පොදු සමා­ජය සමඟ අපේ රට පිළි­බ­ඳව, එකි­නෙ­කාට පැව­රෙන කාර්ය­භා­රය ගැන සාක­ච්ඡා­වක නිරත වුණා.

වර්ත­මා­නයේ ද අප හමුවේ පව­තින අභි­යෝග සහ අප වෙත පැවරී ඇති කාර්ය­භා­රය පිළි­බ­ඳව අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය සහ පොදු සමා­ජය සමඟ සාකච්ඡා කිරීම අවශ්‍ය වී තිබෙ­නවා. එම අව­ස්ථා­වට මට ආරා­ධනා කිරීම පිළි­බ­ඳව විශේ­ෂ­යෙන් ජාතික භික්ෂු පෙර­මුණේ සංවි­ධා­යක ස්වාමීන් වහ­න්සේ­ලාට බෙහෙ­වින් ස්තුති­වන්ත වෙනවා.

අපේ සංඝ සමා­ජ­යට අපේ රට පිළි­බ­ඳ­වත්, ජන­තාව පිළි­බ­ඳ­වත් ඒ වගේම අපේ රටේ පාල­නය පිළි­බ­ඳ­වත් අත්හළ නොහැකි ඓති­හා­සික උරු­ම­යක් සහ වග­කී­මක් තිබෙ­නවා. ඒ වග­කීම ඇති වන්නේ අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය ඓති­හා­සි­කව ඉටු කරන ලද මහා කාර්ය­යක ප්‍රති­ඵ­ලය නිසයි. එසේ නොමැ­තිව ව්‍යව­ස්ථාව තුළ අපේ මහා සංඝ­ර­ත්න­යට පාල­නය පිළි­බඳ තිබෙන වගන්ති මත නොවෙයි. දිගු­ කා­ල­යක් අපේ මාතෘ භූමිය පිළි­බ­ඳ­වත්, අපේ පොදු ජනයා පිළි­බ­ඳ­වත්, පාල­ක­යන් පිළි­බ­ඳ­වත් දක්වන ලද ඓති­හා­සික මැදි­හ­ත්වීම හේතු කර­ගෙ­නයි. ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා ලෙස මට බලය පවරා තිබෙන්නේ ව්‍යව­ස්ථා­වෙන්. හැබැයි, ඔබ­ව­හ­න්සේ­ලාට වග­කීම සහ යුතු­කම් පවරා තිබෙන්නේ උරු­ම­යෙන්.

ශ්‍රී ලාංකේය සමා­ජය මේ දක්වා වර්ධ­නය වීමේදී මිහිඳු මහ රහ­තන් වහ­න්සේගේ ආග­ම­නය සමඟ පැමිණි බුදු දහම විශාල පිටි­ව­හ­ලක් වුණා. ඒ වගේම අපේ සාහි­ත්‍යය, ලේඛන කලාව මේ දක්වා වර්ධ­නය වීමේදී අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය ඓති­හා­සි­කව සිදු කළ කාර්ය­භා­රය විශා­ලයි. නිද­හස් අධ්‍ය­පන පනත ගෙන එන අව­ස්ථා­වේදී අපේ යක්ක­ඩුවේ ශ්‍රී පඤ්ඤා­රාම නායක ස්වාමින් වහන්සේ, නාත්ත­න්ඩියේ පඤ්ඤා­කර නායක ස්වාමින් වහන්සේ, කොට­හේනේ පඤ්ඤා­කිත්ති නායක ස්වාමින් වහන්සේ සහ වල්පොළ රාහුල නායක ස්වාමින් වහන්සේ ඇතුළු මහා සංඝ­ර­ත්නය විසින් සිදු කරන ලද කාර්ය­භා­රය අති විශා­ලයි.

එම රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභා­වේදී නල්ල­යියා කියන මන්ත්‍රී­ව­රයා මෙසේ ප්‍රකාශ කළා. “භික්ෂුන් වහන්සේ පිරිස නොව­න්නට මේ පනත සාකච්ඡා කිරී­මක් හෝ වන්නේ නැහැ” කියලා. ඒ තමයි උරු­මය, ඒ වගේම අපේ රට යටත්විජි­ත­යක් බවට පත් වූ විට, ඒ සෑම අව­ස්ථා­ව­ක­දීම අපේ රටේ නිද­හස පිළි­බ­ඳ­වත්, ජන­තා­වගේ නිද­හස පිළි­බ­ඳ­වත් ශ්‍රී සුමං­ගල නායක හිමි­යන් ඇතුළු එව­කට වැඩ සිටි මහා සංඝ­ර­ත්නය විශාල සට­නක් ගෙන ගියා. එය තමයි අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය වෙත පැවරී තිබෙන මාතෘ භූමියේ නිද­හස පිළි­බඳ උරු­මය.

එහිදී ආණ්ඩු­කාර මේට්ලන්ඩ් මේ සම්බ­න්ධ­යෙන් එංග­ල­න්ත­යට වාර්තා­වක් යව­නවා. ඒ වාර්තාවේ මෙහෙම සඳ­හන් වෙනවා. “පූජ­ක­යන්ගේ බල­පෑම ඉතා විශා­ලයි. බොහෝ අව­ස්ථා­ව­ලදී මුද­ලි­ව­රුන්ගේ බල­පෑ­ම­ටත් වඩා විශා­ලයි”. එය තමයි අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නයේ තිබෙන ඓති­හා­සික උරු­මය. අපේ මාතෘ භූමියේ නිද­හස පිළි­බ­ඳ­වත්, ජන­තා­වගේ අයි­ති­වා­සි­කම් පිළි­බ­ඳ­වත් කරන ලද ඓති­හා­සික කාර්ය­භා­රයේ උරු­මය තමයි ඔබ වහ­න්සේ­ලාගේ දෙවුර මත පැවරී තිබෙන්නේ.

මම සිත­නවා ඒ උරු­මයේ වැද­ගත් සන්ධි­ස්ථා­න­යක් තමයි පසු­ගිය ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­ණය සහ මහ­මැ­ති­ව­ර­ණය. අපේ රට විනා­ශ­කාරී අන්ත­ය­ක­ටම ගමන් කර තිබූ අව­ස්ථා­වක එම තත්ත්ව­යෙන් අපේ රටත්, ජන­තා­වත් නිද­හස් කර­ගැ­නීමේ අර­ග­ල­යේදී අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය එම ඓති­හා­සික උරු­මය නැවත සපථ කොට පෙන්වා දුන්නා. ඔබ වහ­න්සේලා මෙම පරි­ව­ර්ත­න­යේදී සුවි­ශේෂී කාර්ය­භා­ර­යක් ඉටු කළා. ඉතා දුෂ්කර පරි­ච්ඡේ­ද­යක සිට ජය­ග්‍ර­හ­ණය දක්වා ඔබ වහ­න්සේලා විසින් කරන ලද කාර්ය­භා­රය ඉතා විශා­ලයි.

දැන් අපට පැවරී තිබෙන වග­කීම කුමක් ද? අප හමුවේ තිබෙන්නේ කුමන අන්දමේ රටක් ද? එක පැත්ත­කින් වග­කිව යුතු, වග­කීම් සහිත රාජ්‍ය ආය­තන සහ රාජ්‍ය නිල­ධාරි තන්ත්‍රය විශාල බිඳ වැටී­ම­කට භාජ­න වී තිබෙ­නවා. නියෝජ්‍ය පොලි­ස්ප­ති­ව­ර­යාගේ බිරිඳ නිදන් කඩන්න යනවා. හමු­දාවේ උසස් නිල­ධා­රීන් නිදන් හාරන්න ගිහින් තිබෙ­නවා. බන්ධ­නා­ගා­රයේ උසස් නිල­ධා­රීන් කිසිදු වග විභා­ග­ය­කින් තොරව, අනු­මැ­ති­ය­කින් තොරව සිර­ක­රු­වන් නිද­හස් කර­නවා. ආග­මන විග­මන දෙපා­ර්ත­මේ­න්තුව පාතාල නාය­ක­යන්ට පාස්පෝට් හද­නවා. හමුදා කඳ­වුරු වලින් ටී 56 අවි එළි­යට පිටවී තිබෙ­නවා. තමන්ගේ වග­කීම මුද­ල්ව­ලට හිලව් කර තිබෙ­නවා. තාන්න­ මා­න්න­ව­ලට හිර­කර තිබෙ­නවා.

ඒ හා සමා­නව ආර්ථික දේහ­ය­ටත් බල­පෑම් එල්ල කර තිබෙ­නවා. මාතර ප්‍රදේ­ශයේ ඉදි­කර තිබෙන සම­හර ගොඩ­නැ­ඟිලි ඉදි­කි­රී­මට හේතු­වක් නැහැ. ඒ ඒ අමා­ත්‍ය­ව­රයා පාර්ලි­මේ­න්තු­වට පැමි­ණෙන ප්‍රදේ­ශය අනුව ඒ ප්‍රදේ­ශ­යට ගොඩ­නැ­ඟිලි ඉදි­කර තිබෙ­නවා. එම ගොඩ­නැ­ඟිලි ඵල­දායි කට­යු­ත්ත­කට ලබා­ගෙන නැහැ. ඒ අනුව ආර්ථි­කය විනා­ශ­කාරී තැන­කට පත්වී තිබුණා.

අපේ තේ වගා­වට, රබර් වගා­වට සිදු වී තිබෙන දේ ඉතාම ඛේද­නී­යයි. අපේ පොල් ගස­කින් ගෙඩි අසූ­වක් ගන්න පුළු­වන්. නමුත් දැන් තිබෙන පොල් ගස්ව­ලින් ගෙඩි 30 – 40ක් පම­ණයි ලබා ගන්න පුළු­වන්. මුළු ආර්ථික දේහ­යම කඩා වැටිලා.

නීතියේ ආධි­පත්‍ය බිඳ වැටිලා තිබුණා. බලය තිබෙන අයට එක නීති­යක්, දුප්පත් අයට තවත් නීති­යක් තිබුණේ. බලය තිබෙන අයට නීති­යෙන් බේරෙන්න පුළු­වන් කියලා සංස්කෘ­ති­යක් නිර්මා­ණය වෙලා තිබුණා. තමන්ට තම­න්ගෙන් පසු පර­ම්ප­රා­වට බලය පෙළ­ග­ස්වන්නේ කොහොම ද ? කියන ක්‍රම­යට කොටුවී තිබුණා. තමන්ට තිබෙන බලය අසී­මිත ලෙස ධනය එක්රැස් කර­ගන්න මෙව­ල­මක් ලෙස භාවි­ත­කර තිබුණා.

මේ විනා­ශ­කාරී ගමන නැවත හැර­වීම සඳහා අප තිර අදි­ට­නෙන් යුතුව කට­යුතු කර­නවා. කුමන ඝෝෂා­වක් තිබු­ණත් මේ ගමන ආපසු හර­වන්නේ නැහැ. මා හෝ මාගේ රජය මේ කට­යුත්ත නොක­රන්නේ නම් කිසිදු රජ­යක් මේ කට­යුත්ත නොක­රනු ඇති. පළ­මුව සෑම දෙනාම නීතිය ඉදි­රියේ සමාන විය යුතුයි. එවැනි සංස්කෘ­ති­යක් අප නිර්මා­ණය කර­නවා. ධනය, බලය, ඉති­හා­සය ඒ කිසි­වක් අදාළ වන්නේ නැහැ. අප රටේ කවර හෝ දිනක අප­රා­ධ­ය­කට හවුල් වී තිබෙ­නවා නම්, කවර හෝ තැනක දූෂ­ණ­ය­කට හවුල් වී තිබෙ­නවා නම්, කවර හෝ දිනක බලය අනිසි ලෙස භාවි­ත­කර තිබෙ­නවා නම්, ඒ සෑම කෙනාම නීතිය හමු­වට ගෙන ඒම සඳහා උප­රිම ප්‍රයත්න දර­නවා. එය පළි­ගැ­නී­මක් නෙවෙයි. දඩ­යම් කිරී­මක් නෙවෙයි.

මහ­ජ­න­තා­වට විශ්වා­ස­යක් සකස් කරන්න පුළු­වන් එලෙ­සයි. නීතියේ පොදු සංක­ල්පය නීතිය ඉදි­රියේ සෑම දෙනාම සමාන බව අප ස්ථාපිත කර­නවා. පොදු පුර­වැ­සියා පිළි­බඳ නීතිය, යුක්තිය පිළි­බඳ සාධා­රණ විශ්වා­ස­යක් ඇති කර­නවා. දේශ­පා­ල­ක­යා­ටත් තමන්ට ලැබෙන බලය රිසි රිසි සේ මහ­ජ­න­යාගේ ධනය විනාශ කරන බල­යක් ලෙස නොහැ­ඟෙන ආකා­ර­යට සකස් කර­නවා. අපිට අණ පන­ත්ව­ලින් ලැබී තිබෙන බොහෝ දේවල් මේ වන විටත් අත්හැර තිබෙ­නවා.

පාල­කයා පොදු පුර­වැ­සියා ඉදි­රියේ හෘද සාක්ෂි­යක් සහි­තව කට­යුතු කළ යුතුයි. පාල­කයා පොදු පුර­වැ­සියා ඉදි­රියේ ඇති තරම් ධනය නාස්ති කර රට හදන්න එකතු වන්න කියා පොදු පුර­වැ­සි­යාට ආරා­ධනා කරන්න බැහැ.

මහ­ජ­න­යාගේ ධනය කෝටි ප්‍රකෝටි ගණ­නින් විනාශ කිරී­මට ලැබෙන වර­මක් ලෙස දේශ­පා­ලන බලය භාවිත කිරී­මට මින් මතු ඉඩ තබන්නේ නැහැ.

හිටපු ජනා­ධි­ප­ති­ව­ර­යෙක්ට නි‍ෙව­සක් ලබා­දිය යුතු යන්න පනතේ තිබු­ණත් නි‍ෙවසේ ප්‍රමා­ණය අලු­ත්වැ­ඩියා කිරීමේ මුදල් එහි සඳ­හන් වී නෑ. එම නිසා පාල­ක­යෙක් එම නීතියේ සීමාව හෘද සාක්ෂි­යක් නොමැ­තිව වර්ග අඩි 30,000ක නිවාස භාවිත කිරී­මට කට­යුතු කර­මින් සිටියා. අපි සැප්තැ­ම්බර් මස පළමු සති­යේදී මේ ප්‍රමාණ ඉවත් කර­නවා. අනෙ­කාට කෙළින් ඉන්න කියන්න අපි මඩේ හිටපු ඉන්නක් ලෙස වැනෙන්න බලා­පො­රොත්තු වන්නේ නැහැ. අපි ගන්න තීන්දුව ක්‍රියා­ත්මක කර­නවා.

මහ­ජ­න­යාගේ ධනය හොර­කම් කරන, නාස්ති කරන දේශ­පා­ල­නය අව­සන් කර­නවා. භාණ්ඩා­ගා­ර­යට එන ධනය භාණ්ඩා­ගා­ර­යට එන්න කලින් විවිධ තැන්වල නැවතී තිබුණා. සම­හර මුදල් ඇමැ­ති­ව­රුන්ට හරවා ගෙන තිබුණා. ඉදි­රි­යට එවැනි දෙයක් සිදු වන්න දෙන්නේ නැහැ. ඈත ගම්වල දුවා දරු­වන් නිසි අධ්‍යා­ප­න­යක් නැතුව දුක් විඳි­මින් ජීවත් වෙනවා. නිසි සෞඛ්‍ය ක්‍රම­යක් නැතුව ඈත ගම්වල ජන­තාව දුක් විඳි­නවා. අයුතු ලෙස කවර හෝ පුර­වැ­සි­යෙක් මහ­ජ­න­තා­වගේ මුදල් අත්පත් කර­ගෙන තිබෙ­නවා නම්, එය නැවත පවරා ගන්නවා. ඉදි­රි­ය­ටත් රාජ්‍ය නිල­ධා­රි­යෙක් හෝ දේශ­පා­ල­න­ඥ­යෙක් එවැනි සිදු­වී­මක් සිදු කරන්න දෙපා­රක් හිතන තර­මට නීතිය තදින් ක්‍රියා­ත්මක කර­නවා.

පහු­ගිය වසර 75 එහෙම අය-වැය ලේඛ­න­යක් ඉදි­රි­පත් කළා. එහිදී අපේක්ෂා කළ ආදා­යම ලබා­ගෙන නැහැ. නමුත් ඊට වඩා වැඩි­පුර විය­දම් සිදු­කර තිබෙ­නවා. නමුත් ශ්‍රී ලංකාවේ පළමු වතා­වට අප අපේක්ෂා කළ ආදා­ය­මට වඩා වැඩි ආදා­ය­මක් ලබා­ගෙන තිබෙ­නවා. අපේක්ෂා කළ විය­ද­මට වඩා විය­දම අඩු කිරී­මට වත්මන් රජය කට­යුතු කර තිබෙ­නවා. භාණ්ඩා­ගා­ර­යට එන ධනය වෙන වෙන තැන්ව­ලට හැර­වී­මට අප කට­යුතු කර නැහැ.

භාණ්ඩා­ගා­ර­යට රුපි­යල් අවශ්‍ය වගේම රටට ඩොලර් අව­ශ්‍යයි.

ඩොලර් සංචි­තය ගොඩ­නැ­ඟී­මට සංචා­රක ව්‍යාපා­රය, විදෙ­ස්ගත ශ්‍රී ලාංකි­ක­යන් එවන ලද මුදල්, විදෙස් ඍජු ආයෝ­ජන බල­පා­නවා. මේ ක්ෂේත්‍ර තුනේම වාර්තා­ගත ආදා­ය­මක් මේ වසරේ ලබා­ගැ­නී­මට වත්මන් රජය සමත්ව තිබෙ­නවා. ශක්ති­මත් ඩොලර් සංචි­ත­යක් ඇති කිරී­මට අප කට­යුතු කර­නවා. වසා දමා තිබූ ආර්ථි­කය නැවත විවෘත කර­මින් ඉදි­රි­යට ගෙන යෑමට රජය කට­යුතු කළා. ඩොලර් කෝටි 130කට ආසන්න වාහන ණය­වර ලිපි විවෘත කර තිබෙ­නවා.

පාසල් පද්ධති යළි ස්ථාන­ගත කිරී­මට අපි අද­හස් කර­නවා. ළමයි දෙන්නයි ගුරු­වරු හත­රයි. ඒ ළම­යින්ට හෝ ගුරු­ව­රුන්ට වැඩක් නැහැ. මේ අපේ රටේ පාස­ල්ව­ලින් ආසන්න වශ­යෙන් 18%ක ළමයි 50ට වඩා අඩුයි. පාසල් 10,000කට මදක් වැඩි සංඛ්‍යා­වෙන් එක්දාස් හාර­සී­ය­කට ආසන්න සංඛ්‍යා­වක ළමයි 50ට අඩුයි. පාසල් පන්ද­හස් ගණ­නක ළමයි 200ට වඩා අඩුයි. මේවා පාසල් නෙවෙයි. පැරණි වාර්තා­ව­කට අනුව ළමයි 30,000ක් සාමාන්‍ය පෙළ නොකර පාසල් හැර යනවා. අපි සැලැ­ස්මක් හද­නවා. කිසි දරු­වෙක් සාමාන්‍ය පෙළ ලියන්නේ නැතුව පාස­ලින් එළි­යට එන්න බෑ. එහෙම දරු­වෙක් ඉන්නවා නම්, ආණ්ඩුවේ නිල­ධා­රීන් ගිහින් බලන්න ඕනෑ එහෙම වෙන්න හේතුව මොකක්ද කියලා.

අපේ දුප්ප­ත්භා­වය නූග­ත්භා­ව­යත් සමඟ ගැට ගැසී තිබෙ­නවා. අපේ රිමාන්ඩ් වන සිර­ක­රු­ව­න්ගෙන් 70%කට වැඩිය ප්‍රමා­ණ­යක් අටේ පන්ති­යට පෙර පාසල හැර ගිය අයයි. අධ්‍යා­ප­න­යයි අප­රා­ධයි අතර සම්බ­න්ධ­යක් තිබෙ­නවා. අධ්‍යා­ප­නය හා මත්ද්‍රව්‍ය අතර සම්බ­න්ධ­යක් තිබෙ­නවා. සමා­ජය පරි­ව­ර්ත­නය කිරී­මේදී වැද­ගත්ම කාර­ණය වන්නේ අධ්‍යා­ප­න­යයි. හැබැයි අපේ තිබුණ අධ්‍යා­ප­නය ඒ කාර්යය ඉටු කිරී­මට අස­මත් වී තිබෙ­නවා. ඒ නිසා අධ්‍යා­ප­නයේ විශාල පරි­ව­ර්ත­න­යක් පිළි­බ­ඳව අප සාකච්ඡා කරමු; සංවාද කරමු. ගැටලු තිබෙ­නවා නම්, අපේ ස්වාමීන් වහ­න්සේලා ඒ බව අප දැනු­ම්වත් කරන්න. ඒ තුළින් අපි අපේ දරු­වන්ට ලෝක­යත් සමඟ ගැළ­පිය හැකි අධ්‍යා­ප­නය ක්‍රම­යක් නිර්මා­ණය කිරී­මට අපි අපේක්ෂා කර­නවා.

අපේ සෞඛ්‍ය පද්ධ­තිය සඳහා නව මාව­තක් අපට අව­ශ්‍යයි. අවු­රු­ද්ද­කට මිලි­යන 40ක් රජයේ රෝහ­ල්වල බාහිර රෝගී අංශ­යෙන් බෙහෙත් ගන්නවා. පෞද්ග­ලික අංශ­යෙන් මිලි­යන 40ක් බෙහෙත් ගන්නවා. ඒ අනුව වස­ර­කට මිලි­යන 80ක් රජයේ හෝ පෞද්ග­ලික අංශයේ රෝහ­ල්ව­ලින් බෙහෙත් ගන්නවා. ජන­ග­හ­නය මිලි­යන 22ක් වගේ. හැබැයි ඉස්පි­රි­තා­ලෙට යනවා මිලි­යන 80ක්. ඒ කියන්නේ ආසන්න වශ­යෙන් එක් අයෙක් හතර වතා­ව­ක්වත් රෝහ­ලට යන සංස්කෘ­ති­යක් තිබෙ­නවා. ඒ වැරදි සෞඛ්‍ය දේහය ඒ නිසා සෑම පවු­ල­ක­ටම පළමු ප්‍රාථ­මික වෛද්‍ය­ව­ර­යෙක් වශ­යෙන් යොදන්න අපි උත්සාහ කර­නවා. ලෙඩා සුදුසු ස්ථාන­යට යොමු කළ යුත්තේ වෛද්‍ය­ව­ර­යායි. එසේ නැතුව එම තීර­ණය ගත යුත්තේ රෝගියා නෙවෙයි.

ඒ වගේම මෙරට ක්‍රීඩා ක්ෂේත්‍රයේ විශාල පරි­ව­ර්ත­න­යක් සිදු කළ යුතුව තිබෙ­නවා. ක්‍රීඩාව, සෞඛ්‍යය, අධ්‍යා­ප­නය විසින් තමයි යහ­පත් ගුණාං­ග­ව­ලින් පිරි­පුන් පුර­වැ­සි­යන් බිහි කරන්නේ. අද මේ රටේ අප­රාධ සිදු­වීම් පිටු­පස තිබෙන්නේ මේ සමා­ජය බිඳ­වැ­ටීමේ විශාල ඛේද­වා­ච­කයේ ප්‍රතිවි­පා­කයි.

අද අපේ ස්වාමීන් වහ­න්සේලා දන්නවා අද අපට වාර්තා වන සිදු­වීම් ගත් විට මේ සිදු­වීම් විශාල ප්‍රමා­ණ­යක් අපේ සමා­ජය බිඳ­වැ­ටීමේ ඛේද­වා­ච­කයේ ප්‍රති­වි­පාක. මම මෑත­කදී ශ්‍රී ලංකාවේ පළාත් භාර නියෝජ්‍ය පොලි­ස්ප­ති­වරු කැඳෙව්වා. ඔවුන් මට කිවුවා ශ්‍රී ලංකාවේ දැනට වැඩි­යෙන්ම වාර්තා වන අප­රාධ ලිංගික අප­රාධ කියලා. ඒ අත­රි­නුත් වැඩි­යෙන්ම වාර්තා වන්නේ ළමා ලිංගික අප­රාධ. ඇයි, මේ සමා­ජය යහ­පත් ලෙස පරි­ව­ර්ත­නය වී නැහැ.

අධ්‍යා­ප­නය, සෞඛ්‍යය, ක්‍රීඩාව හා ආර්ථි­කය මේ කිහි­ප­යක ඒකා­බ­ද්ධ වූ විට පම­ණයි යහ­පත් පුර­වැ­සි­යෙක් ගොඩ­නැ­ඟිය හැකි වන්නේ. අපේ මහා සංඝ­ර­ත්නය ගම්, නියම් ගම් කරා වැඩම කර­මින් යහ­පත් සමා­ජ­යක් පිළි­බඳ දේශ­නාව, ඔහුගේ ඇයගේ යුතු­කම් පිළි­බඳ දේශ­නාව, සමා­ජය පිළි­බඳ තමන්ට තිබෙන වග­කීම පිළි­බඳ දේශ­නාව අලුත් සමාජ පරි­ව­ර්ත­න­යක් සඳහා අවදි කළ යුතු කාලය එළැඹ තිබෙන බව අපි විශ්වාස කර­නවා.

අපේ මහා සංඝ­ර­ත්න­යට පැවරී තිබෙන සහ ඓති­හා­සික වශ­යෙන් උරු­මය සහ පාල­ක­යන් ලෙස අපට පැවරී තිබෙන කාර්ය­යක් තිබෙ­නවා. ඒ වගේම මිනි­සෙක් ලෙස මම ඉටු කළ යුතු යුතු­කම වගේම, ජනා­ධි­ප­ති­ව­රයා ලෙස මට කාර්ය­යක් පැවරී තිබෙ­නවා, ඒ වගේම මිනි­සෙක් ලෙස මට යුතු­ක­මක් තිබෙ­නවා. එය මම හඳු­නා­ගෙන තිබෙ­නවා. ඒ නිසා පාල­කයා ද, මහා සංඝ­ර­ත්නය ද, ආග­මික පූජ­ක­ව­රුන් ද, බොදු සමා­ජය ද එක විට එකට හුස්මක් ගත්තොත් මේ සමා­ජය ඉතා වේග­යෙන් අලුත් පරි­ව­ර්ත­න­ය­කට ලක් කළ හැකියි.

මම හිත­නවා මෙය තමයි අව­ස්ථාව. හැබැයි මෙම නව පරි­ව­ර්ත­න­යේදී බියට පත්වන කණ්ඩා­ය­මක් සිටි­නවා. ඔවුන් නව පරි­ව­ර්ත­න­යට සූදා­නම් නැහැ. නීතිය කාටත් සාධා­ර­ණයි පැවසූ විට කඩි­ගුල ඇවි­ස්සුණා වගේ දඟ­ලන්නේ ඇයි. ඔවුන්ගේ හෘද සාක්ෂිය දන්නවා ඔවුන් අප­රා­ධ­ක­රු­වන් බව, වංච­නි­ක­යන් බව. ඒ නිසා නීතිය ඉදි­රියේ සියලු දෙනා සමා­නයි යන සංක­ල්ප­යට ආශී­ර්වාද කරන්න ඕනෑ.

නරක දේ වෙනු­වට නරක දෙයක් දෙන එක අසීරු නැහැ. පසු­ගිය ඉති­හා­ස­යේම සිදු වුණේ එයයි. හැබැයි අපිට දැන් නරක දෙයක් වෙනු­වට හොඳ දෙයක් දෙන්න වෙලා තිබෙන්නේ. අපි හමුවේ තිබෙන සියල්ල නරක දේවල්. අපේ ව්‍යායා­මය මේ නරක දේ වෙනු­වට හොඳ දෙයක් දෙන එකයි. ඒ සඳහා ධෛර්යය, විශ්වා­සය, අත් නොහැ­රීමේ ගුණාං­ගය මේ සියල්ල තිබිය යුතුයි. මා සිත­නවා අප සතුව එය තිබෙ­නවා.

අපේ පළමු පිය­වර සාර්ථ­කව අව­සන් කොට තිබෙ­නවා, හැබැයි දෙවැනි පිය­වර ඊටත් වඩා දුෂ්කර ව්‍යායා­ම­යක්, මහා සංඝ­ර­ත්නය ඇතුළු අප සියලු දෙනා එක් වී අපේ රට මීට වඩා හොඳ යහ­පත් රටක් බවට පත් කිරී­මට, මේ විය­ළුණු, තෙත­ම­න­යක් නොමැති සමා­ජ­යට තෙත­ම­නය සහ යළි ජීවය කැටුව ඒමට එක්ව වැඩ කරමු කියා ඉල්ලා සිටි­නවා.

-උපාලි කරු­ණා­රත්න

More from දේශීය පුවත්More posts in දේශීය පුවත් »
More from ප්‍රධාන පුවත්More posts in ප්‍රධාන පුවත් »

Be First to Comment

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *